Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

Ζωοφιλία : 2 όψεις του ίδιου νομίσματος ή μήπως όχι?


Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, πάντα βοηθούσα και σεβόμουν τα ζώα. Έμπρακτα. Όχι με ψεύτικες και εφήμερες βοήθειες. Πιστεύω στο ρητό «Δεν μπορείς να τα σώσεις όλα» γι’αυτό και θέλω η βοήθεια που δίνω να έχει αντίκρισμα. Το περασμένο Σάββατο ήρθα αντιμέτωπη με 2 περιστατικά που με έβαλαν να σκεφτώ για τις σωστές και τις λάθος αποφάσεις που κάνουμε σε σχέση με τα ζώα. 

Είμαι στη στάση και περιμένω το λεωφορείο. Απέναντί μου μια πλατεία με κούνιες, παιδάκια και μαμάδες, και με αδεσποτάκια που χαζεύουν στον ήλιο και παίζουν στο γκαζόν. Όλα ήρεμα. Σχεδόν. Παρατηρώ μια κυρία να πλησιάζει τα αδεσποτάκια. Ένα δύο από αυτά δεν την εμπιστεύονται και πάνε προς τα παιδάκια, που συνεχίζουν να παίζουν μέσα στις κούνιες. Ένα σκυλάκι όμως έμεινε να την κοιτάει. Εκείνη κουνούσε μια σακούλα του σούπερ-μάρκετ και του μιλούσε. Πλησιάζει και αφήνει κάτι στο πάτωμα για το σκυλάκι. Όλα καλά ως εδώ. Το σκυλί, με την ευγένεια που χαρακτηρίζει τα αδέσποτα, πρώτα ζητάει χάδια και μετά τρώει. Εκείνη το χαϊδεύει στο κεφάλι, μαζεύει τη σακούλα και φεύγει. Ή μάλλον προσπαθεί να φύγει. Γιατί το σκυλάκι, εν τω μεταξύ, έχει φάει τη λιχουδιά και την ακολουθεί τρισευτυχισμένο που κάποιος το χάιδεψε και το τάισε.

Και ξεκινάει να χαλάει το γλυκό. Η κυρία που πριν ήταν ευγενική με το σκυλάκι, δεν θέλει να το πάρει μαζί της, ούτε και να την ακολουθεί. Το ζώο μοιάζει μπερδεμένο. Προσπαθεί να την ακολουθήσει ξανά. Εκείνη το διώχνει. Προσπαθεί να περάσει μαζί της το δρόμο. Εκείνη συνεχίζει να το διώχνει με χειρονομίες και χτυπήματα του ποδιού στο έδαφος. Για να φοβηθεί. 

Εν τέλει, η κυρία πέρασε το δρόμο μόνη της. Ήρθε και έκατσε στο παγκάκι της στάσης. Εγώ ήμουν όρθια. Το σκυλάκι κατέβασε την ουρά και το κεφάλι και πήγε κι έκατσε σε ασφαλή μεριά μακριά από τον δρόμο. Μέχρι να έρθει το λεωφορείο δεν ξεκόλλησε τα μάτια του από πάνω της. Εκείνη γύρισε να μου μιλήσει. Δεν ήθελα. Έβαλα τα ακουστικά και χάθηκα στον κόσμο μου. Ήθελα να ξεχάσω αυτό το βλέμμα το όλο προσμονή. Μετά δεν ήθελα. Ήθελα να το θυμάμαι. Και το σκυλάκι και το βλέμμα και την κυρία. Για να μην λάβω κι εγώ κάποτε ένα παρόμοιο βλέμμα.

Κατεβαίνω στο κέντρο, κάνω τις δουλειές μου και επιστρέφω. Σκέφτομαι ακόμη το περιστατικό, προσπαθώ να δικαιολογήσω την κυρία, αναρωτιέμαι για το παρελθόν του σκύλου, άραγε να την περιμένει να γυρίσει, στρίβω σε μία γωνία και αντικρίζω το λόγο που δεν μου άρεσε η συμπεριφορά αυτής της γυναίκας. 

Ένας άστεγος κάθεται σταυροπόδι στο πεζοδρόμιο. Δίπλα του κάθεται μέσα στην καλή χαρά ένας σκύλος. Ο άστεγος έχει ένα κεσεδάκι για τα ψιλά και μέσα έχει ένα σημείωμα : ΠΕΙΝΑΜΕ ..

Μια τόση δα λέξη, εμένα με κλόνισε. Γιατί τίποτα δεν είναι τυχαίο. Γιατί αυτό το «πεινάμε» ήταν ο λόγος που δεν μου άρεσε το όλο πρωινό σκηνικό. Γιατί το χαρτί πέρα από την ουσία της πείνας, είχε μέσα του και μια μεγαλύτερη ουσία. Της αγάπης και της φιλίας. Και ξαφνικά, όλα άρχισαν να συνδέονται. Πεινάνε μαζί. Και στα εύκολα και στα δύσκολα μαζί. Σέβομαι αυτόν τον άνθρωπο κι ας μην τον ξέρω. Κι ας μην τον ξαναδώ ποτέ. Τον σέβομαι γιατί δεν παράτησε το ζωάκι του ή ακόμη και επειδή το υιοθέτησε σε τέτοιους βάναυσους καιρούς. 

Εύχομαι να τους ξαναδώ. Εύχομαι η κυρία που τάισε το ζώο να διαβάσει το άρθρο. Γιατί ο σκύλος, ως το βράδυ που γύρισα ήταν εκεί και περίμενε. 

                                                                    ~~~~~~~~~~~~~~
Ίριδα

2 σχόλια:

  1. Πολύ καλά τα λες και συμφωνώ, αλλά για να κάνω λίγο και τον δικηγόρο του "διαβόλου" είναι πολλοί οι άνθρωποι που θέλουν να ταΐσουν τα αδέσποτα για να μη πεινάνε, αλλά για πολλούς λόγους δε μπορούν να τα υιοθετήσουν. Αυτό δε σημαίνει ότι δε τα αγαπάνε και πως υπό άλλες συνθήκες δε θα έκαναν περισσότερα... Ίσως δεν είναι το καλύτερο που μπορεί να κάνει κανείς, αλλά είναι μια βοήθεια και αυτό... Και σίγουρα είναι προτιμότερο σε σχέση με τους εγκληματίες που τα σκοτώνουν ή τα ακρωτηριάζουν...
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ, μακάρι να γινόταν κάτι να στειρώναμε όλοι τα ζώα μας!Κρίμα για το σκυλάκι..... Ας κάνουμε όλοι ό,τι μπορούμε....Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή