Κυριακή 7 Ιουλίου 2013

Βρέθηκαν σε κάδο σκουπιδιών..

6 σχόλια:

  1. Μεγάλη παλιανθρωπιά,κτηνωδία θα έλεγα..δεν ξέρω κορίτσι μου πόσα μπράβο να σου πω..προσφέρεις μεγάλο έργο και κάθε φορά που σ'επισκέπτομαι εδώ με πιάνει απογοήτευση και μου κυλάνε δάκρυα για τα φτωχά αυτά πλάσματα!!για τον Apollo το είχα διαβάσει αλλά δεν σου απάντησα γιατί έκανα ώρες να συνέλθω...το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι τα λόγια του μεγάλου μας Αλέξανδρου παπαδιαμάντη''Γνώρισα τους ανθρώπους κι αγάπησα τα ζώα"Μαράκι μου τι αλλο να πω ντρέπομαι για την κοινωνία που ζούμε και μεγαλώνουμε τα παιδιά μας!φιλάκια ματάκια μου μέσα απο την καρδιά μου ένα μεγάλο μπράβο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπημένη μου φίλη πραγματικά είναι σκέτη απογοήτευση η κατάσταση... Τουλάχιστον ας διδάξουμε εμείς στα παδιά μας να'χουν αγάπη όχι μόνο για το συνάνθρωπο αλλά και για τα αξιαγάπητα πραγματικά πλάσματα, τα ζώα, τα συνοδοιποράκια μας... Αξίζουν πραγματικά το σεβασμό μας και αν τα βοηθήσουμε, έστω και λίγο, σε κάθε ευκαιρία που θα μας δοθεί στη ζωή, πραγματικά μόνο ευγνωμοσύνη και χαρά θα εισπράξουμε! Σε ευχαριστώ θερμά για τα λόγια καρδιάς, όσο για'μένα δεν κάνω τίποτα σπουδαίο, άλλοι αξίζουν τα συγχαρητήρια όπως π.χ. όλοι αυτοί οι εθελοντές που θυσιάζουν την προσωπική τους ζωή, τον ήδη μικρό τους μισθό, τον ελεύθερο χρόνο τους και την ψυχούλα τους για να βοηθούν τα αμέτρητα ανυπεράσπιστα ζώα! Και φυσικά ο καθένας από εμάς που δε θα χάσει την ευκαιρία να βοηθήσει κάποιο ζωάκι με όποιο τρόπο μπορεί! Μην ξεχνάμε πως έχουν καρδούλα που χτυπά, ματάκια που κοιτούν και κορμάκι που υποφέρει και πονά... Μην κλείνουμε τα μάτια στη δυστυχία του άλλου, μόνο και μόνο επειδή... έχει τέσσερα πόδια!!! Πολλά φιλιά Kate μου! Χαίρομαι που είσαι πάντα κοντά μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πόσο απάνθρωποι μπορούμε να γίνουμε;
    Ούτε να το φανταστώ δεν μπορώ πως κάποιος τα πήρε και τα πέταξε απλά μέσα σε ένα κάδο σκουπιδιών κι όχι μόνο αυτά αλλά τόσα που συμβαίνουν καθημερινά!
    Θα ήθελα να μπορούσα, να είχα την δυνατότητα να πάρω ότι ζωντανό βλέπω να υποφέρει μα ξέρω πως αυτό δεν γίνεται και νοιώθω τόσο ανήμπορη να βοηθήσω που θυμώνω πραγματικά με εμένα, με τους άλλους που δεν έχουν καμία συναίσθηση της ζωής και του πόνου ακόμα κι αν πρόκειτα για ένα μικρό ζωάκι.
    Ήδη έχω αρκετά ζωντανά που δύσκολα τους προσφέρω αυτά που πρέπει.

    Και μια και θα δείτε αυτό το σχόλιο, στην πλατεία της Μαλακάσσας μου είπαν πως κυκλοφορεί ένα άρρωστο σκυλάκι μάλλον με δερματικό πρόβλημα που το κυνηγάνε να μη χαλά την ωραία εμφάνιση των μαγαζιών.
    Δεν ξέρω κάτι παραπάνω να πω γι αυτό αλλά αν είναι ακόμα εκεί ... και που αλλού να πάει το έρημο; ας το έχετε υπ όψιν από την φιλοζωική του Καλάμου.

    Να είστε πάντα καλά και θεωρώ πως είναι πραγματικά ηρωικό το έργο που επιτελείτε !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι ντροπή!! Αίσχος!! Πως μπορούν και βασικά πως τολμούν να κάνουν τέτοιες πράξεις....
    Να σαι καλά Μαράκι μου, μπράβο σου για την προσπάθεια και το έργο σου ! Μας εκπνέεις!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τα γλυκούλια !! Μακάρι να βρεθεί ένα σπιτάκι και γι΄αυτά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ψυχούλες μου σαν το reebonako μας πριν 5 χρονια !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή