Η συγκινητική ιστορία του Thomas και του Knut

 

Η ιστορία μας σήμερα είναι ιδιαιτέρως συγκινητική, μιας και κανένας από τους 2 πρωταγωνιστές της δεν υπάρχει πια. Αφορά τον Thomas Dörflein και τον Knut.  Ο πρώτος εργαζόμενος στον ζωολογικό κήπο του Βερολίνου και ο δεύτερος μια πολική αρκούδα που μόλις γεννήθηκε, η μητέρα του τον απέρριψε.

Ο Thomas Dörflein που είχε αναλάβει τους τομείς των αρκούδων και τον λύκων στο ζωολογικό κήπο, ανέλαβε εξ ολοκλήρου και τον νεογέννητο Knut το 2006. Την τροφή του, την περιποίησή του, το παιχνίδι του. Ο ρόλος τους ήταν απαιτητικός, μιας και ο Knut χρειαζόταν 24ωρη φροντίδα κι έτσι ο Thomas κοιμόταν σε ένα στρώμα δίπλα στο κλουβί του, ενώ ξυπνούσε ανά 2ωρο για να τον ταΐζει με το ειδικό μείγμα-γάλα που χρειαζόταν. Του έμαθε τα βασικά που θα έπρεπε να ξέρει ο μικρός αρκούδος, μα κυρίως… του έμαθε την αγάπη. Κάτι που ο Knut αναγνώρισε και ανταπέδωσε με το δικό του τρόπο. 

Κι έτσι γεννήθηκε μια όμορφη φιλία που όμως γέμισε τις στήλες των περιοδικών και των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Έγιναν η ατραξιόν του ζωολογικού κήπου και φυσικά εμπορική εκμετάλλευση, αφού φωτογραφίες και διάφορα άλλα προϊόντα βασισμένα σ’ αυτήν τη μοναδική σχέση,  έφεραν πολλά κέρδη (αλίμονο).

Το 2007 ο Thomas άρρωστος από καρκίνο τέθηκε σε διαθεσιμότητα, έτσι ο μικρός έμεινε μόνος. Κάποιοι ακτιβιστές απαίτησαν την ευθανασία του ζώου, καθώς όπως δήλωσαν ο Knut δεν έπρεπε να μεγαλώσει με ανθρώπους. Ότι δεν έπρεπε να ήταν τόσο εξαρτημένος από τον θετό του «πατέρα» και ότι θα αργοπέθαινε τώρα που εκείνος δεν μπορούσε να είναι παρών.
Η ιστορία πήρε μεγάλες διαστάσεις και τελικά η τύχη του Knut «παίχτηκε» στις κινητοποιήσεις και τις υπογραφές που συγκέντρωσε ο κόσμος, ο οποίος αποφάσισε να μη θανατωθεί.

Ο Thomas Dörflein πέθανε το 2008 από καρδιακή προσβολή –πριν προλάβει να τον πάρει ο καρκίνος- σε ηλικία 44 ετών. Πριν φύγει του είχε απονεμηθεί ήδη το μετάλλιο τιμής του Βερολίνου, για την αμέριστη προσοχή του και την αγάπη που πρόσφερε στο μικρό αρκουδάκι.
Ο Knut έφυγε το 2011, μπροστά στα μάτια εκατοντάδων επισκεπτών του ζωολογικού κήπου. Πνίγηκε πέφτοντας μέσα στην πισίνα, αφού όμως πρώτα είχε παρουσιάσει τρέμουλο στο πόδι. Η μετέπειτα διάγνωση ήταν εγκεφαλική βλάβη (πιθανότατα εγκεφαλίτιδα).  Αργότερα έγινε το σύμβολο εκστρατείας, για τη διάσωση του περιβάλλοντος με τον τίτλο «Προστατέψτε τη φύση σε όλον τον κόσμο»

Αυτό που είχαν αναπτύξει οι δυό τους θα συνεχιστεί κάπου αλλού, μακριά από διαφημίσεις, προβολή κι εκμετάλλευση. Όμως σ’ εμάς ας μείνει στη μνήμη μας μια μοναδική φιλία, που αποδεικνύει ότι οι άνθρωποι και τα ζώα μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά, αν υπάρχει το κύριο συστατικό…
Αυτό που λέγεται αγάπη.

Αν μάθουμε να σεβόμαστε το περιβάλλον, τη χλωρίδα και την πανίδα αυτού του πλανήτη, τότε δεν θα υπάρχει λόγος ύπαρξης των ζωολογικών κήπων. Ευτυχώς που υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι σαν τον Thomas που απαλύνουν λίγο τη διαβίωσή τους… Παρ΄ όλα αυτά τα άγρια ζώα πρέπει να είναι ελεύθερα στο φυσικό τους στοιχείο, χωρίς το φόβο της εξαφάνισης του είδους τους. Οι φυλακές δεν ταιριάζουν σ’ αυτά τα υπέροχα άγρια πλάσματα, όσο όμορφες κι αν είναι…

 

Σας ευχαριστώ και σας φιλώ γλυκά…

Selcouth