Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

H Ήρα και ο Νέλλος‏


Έχω μεγάλη χαρά όταν λέω την Ιστορία των Σκυλο-παιδιών μου. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έχω ζώα. Γάτες, καναρίνια, παπαγαλάκια, χάμστερ, σκιουράκια.... τα πάντα εκτός από σκυλιά. Τα τελευταία 2 χρόνια ήθελα να πάρω σκυλί, με αδυναμία στο West Highland. Λόγω συνθηκών δεν τα είχα καταφέρει. Αν όμως κάτι το θές πολύ έρχεται μόνο του. 

Περπατούσαμε ένα βράδυ με τον σύντροφό μου κι ένα πολύ χαριτωμένο αδέσποτο σκυλάκι μας ακολουθούσε. Το κρίμα ήταν όταν του επιτέθηκαν δύο σκυλιά και το κακόμοιρο βγήκε στη λεωφόρο Καβάλας για να γλιτώσει. Το σόκ ήταν μεγάλο. Το χτύπησε αυτοκίνητο. Πανικόβλητος ο οδηγός σταμάτησε την κυκλοφορία. Το σκυλί έτρεξε από την άλλη. Γύρισα πίσω να το βρω. Ηταν κουλουριασμένο. Δεν ήξερα τι να το κάνω. Είπα θα το μαζέψω λίγες μέρες μέχρι να γινει καλά. Ετρεμε και αιμοραγούσε. Το πήγα στην κτηνίατρο. 'Το νεύρο στο πόδι είναι χτυπημένο μου είπε, δεν ξέρω αν το πατήσει. Και σου έχω και άλλα νέα. Είναι 40-45 ημερών έγκυος.' Κοκκάλωσα. Ενα σκυλί μπορούσα να κρατήσω. Τι θα τα έκανα τα υπόλοιπα????

Ο έρωτάς μου με την Ηρα ήταν ακαριαίος. Το γράφω και συγκινούμαι. Η Ηρα γέννησε 3 κουκλάκια, ολα αρσενικά. 2 ασπρόμαυρα κι ένα καφέ. Το καφέ δεν άντεξα να το δώσω. 
                                   
Το αγαπήσαμε από την πρώτη στιγμή. Ετσι κατέληξα να έχω 2 σκυλιά. Για μένα, είναι 2 κουκλιά. Δεν με νοιάζει που σηκώνομαι στις 5,30 το πρώι γιατί ο Νέλλος μου κατουριέται και πρέπει να του ανοίξω για να βγει έξω, ουτε με νοιάζει που στις 6 το πρωί η Ηρα μου θέλει την βόλτα της. Μου αρκεί που γυρίζω από την δουλειά και με περιμένουν με τις ουρές να στριφογυρίζουν απο την χαρα. Μου αρκεί που η Ηρα δειλά δειλά ανεβαίνει στην αγκαλιά μου για να κοιμηθεί και ο μικρός με γλείφει όλο χαρα κι ας τον μαλώνω επειδή μου έχει φάει τα έπιπλα του μπαλκονιού. Κόντεψα να πάθω καρδιά όταν είδα το κοριτσάκι μου να ξαπλώνει κάτω από την νάρκωση, την ώρα που την ετοιμάζαμε για την στείρωση. Τα έχω μόνο 4 μήνες, (ο μικρός μου είναι 3 μηνών) και είμαι δεμένη λες και τα έχω χρόνια.

Τώρα καταλαβαίνω την διαφορά μεταξύ γάτας και σκύλου. Παρ'ολο που τόσα χρόνια είχα γάτα δηλώνω ΣΚΥΛΟ-ΦΑΝ! Τελεία και Πάυλα!

Αφιερωμένο στα Σκυλο-Μωρά μου!
Ράνια

7 σχόλια:

  1. Είναι γλυκούλια και αξιαγάπητα και τα δύο!!! Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. απίστευτο μοναδικό τελειο καλέ αυτός είναι πανέμορφος που να αντέξεις να τον δόσεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. What a wonderful story of love for animals!!!!
    Your furry babies are so sweet and adorable, and they are so lucky to have found a loving home! All the best to the doggy Mom and her adorable babies! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ειναι κουκλια και οντως η αγαπη και το δεσιμο μαζι τους μεγαλο .Εισαι ακομη στην αρχη εχεις να παρεις πολυ αγαπη .Καλο σου βραδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν το συζητώ....όταν έχεις ένα ζωάκι...όταν έχεις την ευθύνη του δένεσαι μαζί του....
    Τα σκυλιά σου είναι κουκλιά Ράνια!...πως να μην τα λατρεύεις...
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πάρα πολύ όμορφη ιστορία Ράνια μου! Χαίρομαι πολύ όταν βλέπω ανθρώπους να υιοθετούν αδεσποτάκια. Σκυλιά, γάτες δεν έχει σημασία... Σημασία έχει ότι έκανες το καλύτερο γι' αυτά!
    Πώς να μην κρατήσεις και τον μικρούλη; Κουκλάκια είναι και μαμά και γιός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που δημιοσιεύσατε την ιστορία μου. Ευχαριστώ πάρα πολύ και για τα όμορφα σχόλια! Εύχομαι σε όλους τους ανθρώπους να νιώσουν κάποια στιγμή την αγάπη που μπορεί να σου δώσει ένα ζωάκι όταν το προσέχεις. Είναι ασύλληπτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή